Dzięki tym ekranizacjom przeczytałam książkę

Pewnego dnia, kiedy byłam w pracy i układałam książki, przyszedł mi do głowy temat tego wpisu. Pomyślcie, ile tworzy się teraz ekranizacji książek. Co chwila słychać, że jakaś powieść doczeka się wersji filmowej. Potem książki zyskują nowe okładki. Tak sobie teraz myślę, że można zrobić z tego tematu mały cykl postów. Tak. Myślę, że właśnie tak zrobię :D Zatem przed Wami pierwszy post, w którym chciałabym zamieścić kilka książek i ekranizacji na ich podstawie, które uważam za naprawdę udane. Gotowi? Startujemy!

1. Zaczniemy od filmu, który skradł moje serce. "Love, Rosie" powstał na podstawie książki Cecelii Ahern o tym samym tytule. Najpierw obejrzałam film i bardzo mi się podobał. Może też dzięki aktorom, bo Sam Claflin był mi znany z "Igrzysk śmierci", a Lily Collins z "Królewny Śnieżki". Oboje byli świetni. I powiem szczerze, że film podobał mi się bardziej niż książka. Nie spodziewałam się, że autorka uraczy nas taką formą - listy, krótkie wymiany smsów, treści pocztówek i kartek. Czytelnik jest zmuszony samodzielnie dopowiadać sobie większość fragmentów fabuły. W momencie, kiedy ktoś obejrzał film, a potem sięgnął po książkę, nie ma możliwości, aby wizja narzucona przez reżysera nie towarzyszyła przez całą lekturę.

2. Teraz kilka słów o wspomnianych wcześniej "Igrzyskach śmierci". Nie wiedziałam o istnieniu książek. Obejrzałam film i się zakochałam. Podobało mi się w nim wszystko. Z niecierpliwością czekałam na kolejne ekranizacje i chodziłam na nie do kina. Każdą jedną część mogłabym oglądać wiele razy, a i tak bym się nie znudziła. Zresztą już wiele razy je widziałam i teraz też naszła mnie ochota, żeby je sobie odświeżyć :P Ale teraz o książce. O ile w filmach się zakochałam, moje uczucie do książki jeszcze wzrosło. Bo w filmie nie pokazano wszystkich wątków i kontekstów, kilka rzeczy zmieniono. Do tej pory "Igrzyska śmierci" to moja najukochańsza seria <3

3. Podobnie było z "Niezgodną". Najpierw zobaczyłam film. Nie wiedziałam, że to ekranizacja książki. Po seansie wiedziałam już, że nie przejdę obojętnie obok powieści. Przeczytałam całą trylogię i jeszcze ten dodatek "Cztery". Książki były naprawdę dobre. Ale kolejne ekranizacje... Aż szkoda mi tu cokolwiek pisać. W ogóle mi się nie podobały. A dowodem na to niech będzie fakt, że po 25 minutach drugiej części zaczęło mi się przysypiać. Na tym skończyłam. Nigdy nie wróciłam do tej niedokończonej części. Nie czuję takiej potrzeby.

4. Pora na moją ukochaną "Ostatnią piosenkę". W tamtych czasach bardzo lubiłam Miley Cyrus, więc nie było zaskoczeniem, że obejrzałam film, w którym grała główną rolę. Film był cudowny, uroczy, poruszający. I za krótki. Kiedy dowiedziałam się, że powstał na podstawie książki Nicholasa Sparksa, postanowiłam ją przeczytać. I zakochałam się ponownie, bo powieść odkryła przede mną niepokazane w filmie wątki. Po skończeniu lektury obejrzałam film jeszcze raz, żeby porównać sobie oba dzieła. A po jakimś czasie oglądałam go jeszcze raz... I niewykluczone, że jeszcze niejeden raz przypomni mi o sobie ;)

5. Może na tej piąteczce zakończę mój wywód. O jakiej książce teraz napisać? Hmmm.  No dobrze. "Trzy metry nad niebem". Może nie był to film wybitny. Można by się do wielu rzeczy przyczepić i skrytykować. Niemniej to dzięki niemu przeczytałam książkę Federico Mocci. Ekranizacja była dobrą kopią powieści, chociaż wiadomo, wiele wątków było zmienionych czy usuniętych. Obie wersje podobały mi się w umiarkowanym stopniu, ale warto było się zrelaksować przy seansie. Taka luźna rozrywka np. na długie wieczory.

Mogłabym jeszcze długo wymieniać, ale te przypadki, które opisałam powyżej przyszły mi do głowy prawie od razu. Nie oglądam też wszystkich ekranizacji, jakie powstały. Wybierałam po prostu z tych, które obejrzałam, a książki przeczytałam ;)

Jaka ekranizacja tak Was urzekła, że od razu pobiegliście kupić książkę?